Skip to main content

Saan Mo Madalas Ubusin ang Oras mo ha?

Image
By

Marami talagang magagandang pangyayari ang madalas nagaganap sa ating mga paaralan. Nandiyan ang hirap sa projects, pag-ka badtrip sa mga Professors, cutting classes (kung minsan lang naman...), frienship bonding, sa akin... career na rin, lovelife?, dating..., labas-labas kasama ng friends, pakikipag socialize, hmmm... ano pa ba?, tsempre para matuto, matuto ng ka- walnghiyaan, ng pagka rebelde, ng pagka independent, ng pagka-liberated, ng maraming bagay about world..., ng pagiging wild, ng pagiging teenaged, ng mga kahenyuhan, ng mga bagong tuklas... (good or bad) wala tayong pake-alam. Dahil tayo ay nasa eskwelahan, malayo sa bahay, at sa maingay na bunganga ni Nanay; HOooOOpPs!!

OO naman, masaya, malungkot, nakaka-kilig 0 nakaka nLuv, pag-kabigo, tagumpay, sakripisyo at kaalaman,kaibigan, at ka-ibigan, sa eskwelahan natin yan mararanasan. Kaya nga bat pakiramdam ko eh... ayaw ko ng gumradewyt!!! sobrang nakakalungkot. Kahit na nga malayo pa yun. Minsan di ko maiwasan ang malungkot... matapos ang apat 0 limang taon ng pakikihamon, pag-dadaanan din natin ang kasukdulan ng mga ito. Gaano man kasaya o kalungkot, gaano man ito naging ka dali o kahirap, gaano man naging madugo ang laban o painless, di ito ang mahalaga, ang mahalaga... matatapos ito ng meron tayong natutuhan, ng may na bago sa ating pag-katao at tayo ay nadala na sa mga maling hakbang na hindi na sana nilagpasan, na tayo ay higit pang umunlad sa tulong ng ating mga insirasyon at pangarap... Maaaring ang mga panahon at ginugol nating oras sa loob ng paaralan ay magtapos na ano mang oras, pero ang tunay na hamon ng buhay ay nag-uumpisa pa lamang, Kaya salamat sa tanging lugar na humubog sa malaking parte ng ating pagka-tao.

Ang mga araw na mag-dadaan sa bawat taon natin sa paaralan ay dapat na ituring higit na kayamanan. Sapagkat di ito mapapalitan ni maibabalik pa ng kahit sinong santo dyan sa lugawan o ng mga psychologist diyan na aalamin ang pastlife mo at sasabihin pa na ikaw ay isang pharoh nung panahong kakagawa pa lang ng earth... kahit ilang ulit mong tanawin ang mga litrato ng friendships mo eh... hindi mo mapapagulong yan na parang slideshow kung slideshow man yan (eh hindi parin ikaw ang gugulong...) o di kaya eh panoorin mo man iyan ng paulit-ulit sa youtube, di niyan mapaparanas sayo ang sarap ng buhay... (iinggitin ka lang niyan sa pagbabalik tanaw)masuwerte tayong mga taong mayaman sa karanasan at kaalaman, dahil isa ito sa pinaka mahahalagang sangkap sa pag hubog ng isang tunay na tao sa darating na panahon ng mas malalaking paghamon.
Labels:

Comments

G.T Cancel said…
Panawagan nga po jan ke fatimasz.... KAJANAN!!!
September 18, 2007 at 12:11 AM
Post a Comment

Popular posts from this blog

Bakit LAlayo Sa LAlake??

By
Madalas sa araw-araw,ibat-ibang tao ang nakakasama natin, merong hanep kung tumitig, parang may infrared amg mata na ini-iscan ka mula ulo hanggang paa, may astig mag-lakad , merong parang nawawala at merong parang wala. Sa aming eskwelahan, marami-rami na rin akong nakilala, at sa sobrang unique ng bawat isa, gusto kong isa-isahin ang mga katangian nila. ☺UNAHIN NATIN SA MGA LALAKE: ◘ ALLAN: Kung sa ka-Epalan lang, wala ng tatalo jan, iyang si allan, hindi mo malaman kung seryoso o High lang talaga, minsan kasi nag-kukwentuhan kami ng mga seryosong bagay, tapos bigla-bigla na lang babanat ng mga Jok-Jok nya (Eh di aman nakakatawa) pero ok. naman sya, mahusay at cool din kasama kahit papano, ºoh kala mo pinuri ka na?º ◘ JASPER*Luma: Ewan, ewan ko diyan!, di ata gaanong mahilig sa group picture eh, me ☺pag ka-maangas at mayabang yan. pero may sens naman, laging doble ang t-shirt, kala mo laging (change costume•kasama kaya sya Justice league?) ewan ko kung bakit, sobrang malinis, ayaw pa...
2 comments
Read more

Unang hirit!

By Locke
Due to insistent public demand, here it is, ang pinakauna kong post sa blog ni G.T. Cancel a.k.a. BatangNilafang. Wahahaha! Sa wakas patapos na rin ang 1st semester, punyetang mga projects yan! Nangayayat ako ah! Hindi ko inasahang magkakapatong-patong yung mga projects ko, masyado kasi akong nagpetix-petix, inisip ko nung una, matatapos ko din yun kaagad, pero nakalimutan ko ang isang napakahalagang bagay... tamad nga pala ako.^^ La naman ako masyadong masabi tungkol sa darating na sem break maliban sa... yippee!!! tsaka woohoo!!! at damn you Abi and your infectious laptop! Joke lang. =p Isa sa mga bagay na nagpasakit sa ulo ko ngayung sem ay yung nakakasulasok na dami ng mga virus sa mga pc sa comp. lab. Dati balewala lang sakin yun, dahil madali ko lang naman natatanggal at di naman nahahawa yung pc ko sa bahay pag sinasaksak ko yung usb ko, pero di ko inakala na sa huling araw pa ng klase ko mabibiktima... Kaya ngayon habang abala ko sa pagtutuldok dito sa keyboard, nag-sscan ako n...
1 comment
Read more

Resbak

By Locke
Dahil inuna na ni G.T. Cancel kaming mga kalalakihan, e hindi naman yata tamang manahimik nalang ako at magwalang bahala. Kaya kung baga, bilang ganti sa mga kahalayang kanyang ibinunyag, ako naman ang maglalabas ng mga anghit nila. Sa dinami-dami ng mga taong nakilala ko, masasabi kong isa na siguro sa pinaka-malalakas humithit ng katol ang mga kaklase ko. Pero dahil nga sem break na naman at malamang ang iba sa amin ay mamamaalam na (parang patay lang e noh?), e titinuan ko na lang tong entry na to. Simulan natin kay: Abi - para tong panahon, pabago-bago ng klima. Minsan okay lang tapos magugulat ka na lang may sapi na. At kung anu-ano ng lengwahe ang binabanggit. Ang may-ari ng infectious laptop; lungga ng mga kilabot na viruses na nasagap nya mula sa pagba-browse ng **** sa internet at yung mga nakuha nya sa ibang workstation sa comp. lab at mga pc rental shops sa labas. Hi ate! Pero sa tingin ko, misunderstood lang sya. Kailangan nya lang sigurong matutong makihalubilo sa ibang ta...
3 comments
Read more